Damdaming Nakabitin

Ang mga munting bagay na iyong ibinigay

Ay lagi kong hawak sa aking mga kamay

Sa pamamagitan nila ikaw ay nabubuhay

Wala nang mas mahalaga sa ala-alang taglay

Ginuguhit ng ulap ang maamo mong mukha

Sumasabay sa hangin ang iyong mga tawa

Ang pumapatak na ulan parang agos ng luha

Luha ng pagmamahal na kumakatok sa bintana

Ang naiwang ala-ala ay lagi kong nakikita

Sa lahat ng bagay na aking ginagawa

Damdaming nakabitin na naghihintay pa rin

Laging nakaabang sa iyong pagdating

Kung nasaan ka man ay nais kong ipaalam

Na ang pag-mahal sa iyo ay akin ng natutunan

Ang iyong kaligtasan ay lagi kong panambitan

At iyong pagbalik ay lagi kong inaasam.

mike pillora jr./asin /himig ng lahi 1983